ماساژ درمانی کایروپراکتیک

درمان کایروپراکتیک برای کمردرد شامل چه مواردی است؟
یک متخصص کایروپراکتیک ابتدا یک تاریخچه پزشکی می گیرد، یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و ممکن است از تست های آزمایشگاهی یا تصویربرداری تشخیصی برای تعیین اینکه آیا درمان برای کمردرد شما مناسب است یا خیر، استفاده کند.

برنامه درمانی ممکن است شامل یک یا چند تنظیم دستی باشد که در آن پزشک مفاصل را با استفاده از یک نیروی کنترل شده و ناگهانی برای بهبود دامنه و کیفیت حرکت دستکاری می کند. بسیاری از متخصصان کایروپراکتیک نیز مشاوره تغذیه و ورزش/توانبخشی را در برنامه درمانی قرار می دهند. اهداف مراقبت از کایروپراکتیک شامل بازیابی عملکرد و پیشگیری از آسیب علاوه بر تسکین کمردرد است.

مزایا و خطرات مراقبت کایروپراکتیک چیست؟
دستکاری ستون فقرات و مراقبت های کایروپراکتیک به طور کلی درمان های ایمن و موثر برای کمردرد حاد در نظر گرفته می شوند، نوعی آسیب ناگهانی که ناشی از جابجایی اثاثیه یا برخورد با آن است. کمردرد حاد که شایع تر از درد مزمن است، بیش از شش هفته طول نمی کشد و به طور معمول خود به خود بهتر می شود.

تحقیقات همچنین نشان داده است که مراقبت از کایروپراکتیک برای درمان گردن درد و سردرد مفید است. علاوه بر این، استئوآرتریت و فیبرومیالژیا ممکن است به فشار متوسطی که هم توسط کایروپراکتیک ها و هم ماساژورهای بافت عمیق استفاده می شود، پاسخ دهند.

مطالعات بالینی کنترل‌شده متعددی در مورد درمان‌های مورد استفاده توسط کایروپراکتیک‌ها انجام شده است که نتایج متفاوتی را در پی داشته است. هیچ شواهد قطعی وجود ندارد که درمان دستکاری کایروپراکتیک برای درمان هر وضعیت پزشکی مؤثر باشد، به جز شاید برای انواع خاصی از کمردرد.

به طور کلی، تحقیقات انجام شده در مورد اثربخشی کایروپراکتیک کیفیت پایینی داشته است. تحقیقات منتشر شده توسط کایروپراکتیک ها کاملاً جانبدارانه است: بررسی های SM برای کمردرد زمانی که توسط متخصصان کایروپراکتیک نوشته می شد نتایج مثبتی پیدا می کرد، در حالی که بررسی های نویسندگان جریان اصلی چنین نبود.

طیف وسیعی از راه‌ها برای اندازه‌گیری نتایج درمان وجود دارد. مراقبت کایروپراکتیک از پاسخ دارونما سود می‌برد، اما ساختن یک دارونما قابل اعتماد برای آزمایش‌های بالینی درمان دستکاری ستون فقرات (SMT) دشوار است. اثربخشی مراقبت های نگهداری در کایروپراکتیک ناشناخته است.

کایروپراکتیک نوعی از طب جایگزین است که با تشخیص، درمان و پیشگیری از اختلالات مکانیکی سیستم اسکلتی عضلانی، به ویژه ستون فقرات مرتبط است. منشأ باطنی دارد و بر اساس چندین ایده شبه علمی است.

بسیاری از متخصصان کایروپراکتیک، به ویژه کسانی که در تاریخ اولیه این رشته بودند، پیشنهاد کرده اند که اختلالات مکانیکی مفاصل، به ویژه ستون فقرات، بر سلامت عمومی تأثیر می گذارد و دستکاری منظم ستون فقرات (تنظیم ستون فقرات) سلامت عمومی را بهبود می بخشد. تکنیک اصلی درمان کایروپراکتیک شامل درمان دستی، به ویژه دستکاری ستون فقرات، سایر مفاصل و بافت های نرم است، اما ممکن است شامل تمرینات ورزشی و مشاوره سلامت و سبک زندگی نیز باشد. یک کایروپراکتیک ممکن است مدرک دکترای کایروپراکتیک (D.C.) داشته باشد و به عنوان "دکتر" شناخته شود، اما دکترای پزشکی (MD) نیست. در حالی که بسیاری از متخصصان کایروپراکتیک خود را به عنوان ارائه دهندگان مراقبت های اولیه می بینند، آموزش بالینی کایروپراکتیک الزامات آن تعیین را برآورده نمی کند.

بررسی‌های سیستماتیک مطالعات بالینی کنترل‌شده درمان‌های مورد استفاده توسط کایروپراکتیک‌ها هیچ مدرکی مبنی بر مؤثر بودن دستکاری کایروپراکتیک، به استثنای درمان کمردرد، پیدا نکرده است. یک ارزیابی انتقادی از 45 بررسی سیستماتیک در سال 2011 نشان داد که دستکاری ستون فقرات در درمان هر بیماری بی اثر است. دستکاری ستون فقرات ممکن است برای کمردرد تحت حاد یا مزمن مقرون به صرفه باشد، اما نتایج برای کمردرد حاد کافی نبود. هیچ شواهد قانع کننده ای وجود ندارد که نشان دهد مراقبت های کایروپراکتیک به اندازه کافی از علائم یا بیماری ها جلوگیری می کند.

داده‌های کافی برای اثبات ایمنی دستکاری‌های کایروپراکتیک وجود ندارد. اغلب با عوارض جانبی خفیف تا متوسط، با عوارض جدی یا کشنده در موارد نادر همراه است. در مورد درجه خطر تشریح شریان مهره‌ای که می‌تواند منجر به سکته شود، اختلاف نظر وجود دارد. و مرگ، از دستکاری دهانه رحم. مرگ و میرهای متعددی با این تکنیک همراه بوده است و پیشنهاد شده است که این رابطه مسبب است، ادعایی که توسط بسیاری از متخصصان کایروپراکتیک مورد مناقشه است.

در طول درمان کایروپراکتیک چه اتفاقی می افتد
در اولین قرار ملاقات شما، متخصص کایروپراکتیک علائم شما را ارزیابی می کند تا مشخص کند آیا کایروپراکتیک مناسب است یا خیر و چه تکنیک هایی ممکن است به شما کمک کند.

کایروپراکتیک ها از تکنیک های مختلفی برای درمان مشکلات عضلات و مفاصل استفاده می کنند، از جمله:

دستکاری ستون فقرات - با استفاده از دستان خود برای اعمال نیرو به عضلات، استخوان ها و مفاصل ستون فقرات و گردن
حرکات رانشی کوتاه و تیز
به تدریج مفاصل خود را به موقعیت های مختلف حرکت دهید
کشیدن یا کشش عضلات در جهات مختلف
درمان معمولاً دردناک نیست، اما برخی افراد کمی ناراحتی را تجربه می کنند. اگر دردناک بود فوراً به پزشک کایروپراکتیک خود اطلاع دهید.

در نهایت، برخی از شرکت کنندگان به نارضایتی و دلهره ای که توسط دانشجویان کایروپراکتیک درمان می شود اشاره کردند. در واقع، دانشجویان سال ششم کارشناسی کایروپراکتیک ما بیماران را در بیمارستان به صورت چرخشی 6 هفته ای مدیریت می کنند. این می تواند منجر به چالش هایی در مورد تداوم مراقبت از بیمار شود. کایروپراکتیک مسئول حفظ تداوم مراقبت با اطمینان از انتقال بین هر جفت دانشجو است. با این حال، شرکت‌کنندگان خاطرنشان کردند که باید همان اطلاعات را در طول هر گردش جدید تکرار می‌کردند، که باعث ایجاد حس ناامیدی می‌شد. برخی از شرکت کنندگان مزمن تأکید کردند که این گردش 6 هفته ای بسیار مکرر بود.

جایی که دردناک است، این است که ما با دانشجویان جدید مشورت می کنیم، بنابراین هر بار از جایی شروع می کنیم، زیرا تیم اغلب تغییر می کند و بنابراین ما دوباره شروع می کنیم. (امتیاز شماره 2)

علاوه بر این، برخی از شرکت کنندگان نیز کمبود تجربه برخی از دانشجویان را برجسته کردند. دانش آموزان قبل از درمان بیماران در بیمارستان آماده و آموزش می بینند. با این حال، بیماران از کلینیک مدرسه کایروپراکتیک ممکن است با بیماران در بیمارستان متفاوت باشند. عدم تجربه دانش آموز به عنوان منبع نارضایتی توسط شرکت کنندگان ما توصیف شد.

«بعد از آن به آنها نگفتم که در مورد چه چیزی اکراه دارم... آنها دستکاری خود را انجام دادند و بعد از اینکه احساس کردم آنها خیلی از خودشان مطمئن نیستند، اما چیزی به آنها نگفتم، او متوجه نشد که کمی بی میلی بودم.» (امتیاز شماره 7)

بحث

طبق دانش ما، این اولین مطالعه موردی آینده نگر است که مدیریت کایروپراکتیک بیماران را در یک محیط بیمارستان دولتی در فرانسه توصیف می کند. یافته‌های ما مشابه مطالعات قبلی است که بیماران کایروپراکتیک را توصیف می‌کند، که معمولاً با کمردرد و گردن درد، با یا بدون درد اندام‌ها مراجعه می‌کنند [36]. همه شرکت کنندگان ما درد مزمن داشتند و بیشتر آنها با شکایات متعدد مواجه شدند. مواجهه با موارد پیچیده و مزمن بالینی برای آموزش دانشجویان کایروپراکتیک اساسی است. مطالعات قبلی در کلینیک های کالج کایروپراکتیک نشان داد که شرایط مزمن/عودکننده دو برابر کمتر به عنوان شکایات حاد گزارش شده و بدون عارضه در نظر گرفته می شود

جدول اندازه کاملویژگی های سلامتی 9 نفر از 17 شرکت‌کننده با مکان‌های درد متعدد، عمدتاً در ناحیه کمر با یا بدون درد اندام تحتانی مراجعه کردند. دومین تظاهرات کایروپراکتیک بالینی اصلی درد گردن با یا بدون سردرد یا درد اندام فوقانی بود (جدول 3). نیمی از شرکت کنندگان ما پیش از این هرگز پزشک کایروپراکتیک را ندیده بودند.

جدول اندازه کامل

سیزده نفر از هفده شرکت کننده پرسشنامه کمردرد را تکمیل کردند. اکثر شرکت کنندگان با حداقل ناتوانی، با میانگین ODI 16/50 (IQR 12-38) ارائه شدند. یک پرسشنامه ODI ناقص بود. همه 13 شرکت کننده درد مزمن با شدت متوسط ​​5.5/10 (IQR 4-6) داشتند. هفت نفر از هفده شرکت کننده پرسشنامه درد گردن را تکمیل کردند. هر 7 شرکت کننده درد مزمن با شدت درد متوسط ​​6/10 (IQR 4-6) داشتند.

همه شرکت کنندگان ما PHQ9 را برای افسردگی و SF12 را برای کیفیت زندگی تکمیل کردند. با توجه به PHQ9، هشت شرکت‌کننده از نظر شدت افسردگی به‌عنوان غیرحداقل، یک نفر خفیف، پنج شرکت‌کننده متوسط ​​و سه شرکت‌کننده به‌عنوان متوسط ​​شدید طبقه‌بندی شدند. میانه PHQ9 7.7/27 (IQR 2-12.5) بود. نتایج SF12 میانگین امتیاز 50/100 (IQR 28.5-60.5) را برای مقیاس سلامت جسمانی و 52/100 (IQR 43-62) را برای مقیاس سلامت روان نشان داد (جدول 4).

جدول 4 ویژگی های سلامت شرکت کنندگان

جدول اندازه کامل

یافته های کیفی

هفت نفر از هفده شرکت کننده مصاحبه شدند. مصاحبه ها تا رسیدن به اشباع موضوعات کلیدی انجام شد. ما انتظارات، رضایت، و تجربه شرکت‌کنندگان و همچنین موانع و تسهیل‌کننده‌های مراقبتی که دریافت کردند را بررسی کردیم. برخاسته از هر موضوع، مقوله‌های مرتبطی بود که دیدگاه عمیق‌تری را که توسط شرکت‌کنندگان به اشتراک گذاشته شده بود، شرح می‌داد.

انتظار مراقبت از کایروپراکتیک

شایع ترین انتظار گزارش شده توسط شرکت کنندگان، تسکین درد آنها بود. به نظر می رسد که تسکین درد مهمتر از بهبود عملکرد فیزیکی آنها باشد. با این حال، این ادراک بسته به مزمن بودن علائم شرکت‌کننده متفاوت بود، جایی که آنهایی که دارای سطوح بالاتر ناتوانی گزارش‌شده بودند، انتظار بهبود بیشتری در وضعیت کلی خود داشتند تا تسکین درد. به نظر می‌رسد شرکت‌کنندگانی که دارای سطوح بالاتر ناتوانی بودند، درد خود را می‌پذیرفتند و از این که «درمان» بعید است، قدردانی می‌کردند، اما انتظار بهبود در توانایی عملکردشان را داشتند. آن‌ها توانستند رضایت از مراقبت را که با نتایج عملکردی مرتبط است در مقایسه با کسانی که درد حاد داشتند و تسکین درد را مد نظر داشتند، متمایز کنند. همانطور که توسط یک شرکت کننده مزمن برجسته شده است، "انتظار اصلی من واقعاً ... بود. می‌دانستم که شفای کامل نه، اما تسکین، بله.» (امتیاز 3).

ناتوانی با استفاده از شاخص ناتوانی Oswestry (ODI) برای کمردرد و شاخص ناتوانی گردن (NDI) برای بیماران مبتلا به گردن درد اندازه‌گیری شد. نمره 0 نشان دهنده عدم ناتوانی کایروپراتیک و 100 نشان دهنده ناتوانی ناتوان کننده است. هر دو به عنوان معیارهای قابل اعتماد و معتبر برای ناتوانی مربوط به گردن و کمر گزارش شده اند [17، 18]. پایایی تست-بازآزمایی ODI در بیماران مبتلا به کمردرد ICC = 0.83 است [18]. پایایی آزمون مجدد NDI ICC= O.91 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.83-0.96) در بزرگسالان با NAD I-III با مدت زمان نامشخص و اعتبار سازه خوبی در بیماران مبتلا به گردن درد است [19]. ارزیابی فرافرهنگی در زبان فرانسه نیز برای هر دو پرسشنامه اعتبارسنجی شده است [20، 21].

کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (H-RQoL)

ما از مطالعه نتایج پزشکی با فرم کوتاه بررسی سلامت نسخه دو (SF-12) برای اندازه گیری کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (H-RQoL) استفاده کردیم. SF-12 دارای 12 آیتم است که H-RQoL یک سوژه را اندازه گیری می کند. SF-12 به دو خرده مقیاس تقسیم می شود: خلاصه اجزای فیزیکی (PCS-12) و خلاصه اجزای ذهنی (MCS-12). هر نمره بیش از 100 محاسبه می شود. نمرات بالاتر نشان دهنده کیفیت بهتر زندگی است. نشان داده شده است که جایگزین خوبی برای SF-36 است. در جمعیت عمومی، فرم کوتاه نظرسنجی 12 موردی، قابلیت اطمینان آزمون-بازآزمایی خوب [22] و سازگاری درونی خوبی را با ضریب آلفای کرونباخ 0.77 برای PCS-12 و 0.80 برای MCS-12 نشان داد [23]. ارزیابی فرافرهنگی در زبان فرانسه نیز تایید شده است [24]. مطالعات در فرانسه نشان داد که میانگین امتیاز 54.1 برای PCS و 51.7 برای MCS در جمعیت فرانسوی [25].

علائم افسردگی

علائم افسردگی با پرسشنامه سلامت بیمار (PHQ9) اندازه گیری شد. این شامل نه سوال است که مطابق با نه معیار تشخیصی اختلال افسردگی اساسی است. هر یک از 9 مورد از 0 تا 3 رتبه بندی می شوند. امتیاز نهایی می تواند از 0 تا 27 متغیر باشد. سپس نمره را می توان به عنوان نشان دهنده عدم افسردگی، خفیف (امتیاز 5-9/27)، متوسط ​​(امتیاز 10-14/) تفسیر کرد. 27)، نسبتاً شدید (امتیاز 15-19/27)، یا افسردگی شدید (امتیاز ≥ 20/27). نشان داده است که سازگاری درونی بالایی با ضریب آلفای کرونباخ 0.83 و پایایی آزمون-بازآزمایی بالا در جمعیت عمومی دارد [26، 27]. ارزیابی فرافرهنگی در زبان فرانسه نیز تایید شده است [28].